معنی پوست جوز

راف

گردو

Muskatblu.te [noun]

صولجان

جوز الطیب

گردو،
* جوز بوا: [قدیمی] = * جوز بویا
* جوز بویا: ‹جوز بویه، جوز بو› (زیست‌شناسی)
میوه‌ای که در غلافی مانند غلاف بلوط جا دارد و در طب به کار می‌رود،
درخت این میوه که به اندازۀ درخت گردو اما برگ‌هایش کوچک‌تر و باریک‌تر است و در جاوه و بعضی شهرهای هندوستان می‌روید،
* جوز هندی: [قدیمی] = جوز بویا

(جُ) [معر.] (اِ.) گردو.

وسط چیزی، گردو، گذشتن از جای و پس افکندن آنرا برفتن از وی

جوز الطیب

گردو، اخروت

درخت جوز

Nut

دلیل کند بر مردی عجمی با اهل و عیال خود سخی بود. اگر بیند بر درخت جوز است، دلیل که با مردی عجمی بزرگ پیوندد. -

خل جوز. [خ ِل ْ ل ِ ج َ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) گردو را چون به اندازه ٔ فندقی شود در سرکه افکنند آن سرکه را خل الجوز گویند و در طب بکار آید. (یادداشت بخط مؤلف).

درخت جوز. [دِ رَ ج َ] (اِخ) دهی است از دهستان ماروسک بخش سر ولایت شهرستان نیشابور، واقع در 34هزارگزی جنوب خاوری چکنه بالا، با 118 تن سکنه. آب آن از قنات و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

484